Linia równowagi bilansowej (ELA)

Dolna granica topograficzna wieloletniej pokrywy śnieżnej nazywana jest linią śniegu lub linią równowagi bilansowej. Jest to nieregularna granica, powyżej której śnieg nie topi się całkowicie latem. W ELA nagromadzenie opadów śniegu równa się ablacji.  Linia równowagi bilansowej oddziela strefę akumulacji i ablacji i co roku jest zmienna. Średnia wysokość linii śniegu na dużych obszarach może być wykorzystana do uzyskania klimatycznej linii śniegu, która leży wyżej lub niżej dla różnych stref klimatycznych:

W pobliżu biegunów ~ 0 m n.p.m.
Strefa polarna ~ 200–1000 m n.p.m.
Strefa umiarkowana ~ 800–3200 m n.p.m.
Strefa tropikalna ~ 5000–6000 m n.p.m.
Blisko równika ~ 4500–5000 mn.p.m.
Powyżej ELA, jeśli zgromadzi się wystarczająca ilość śniegu, aby przekształcić się w lód – mogą powstać lodowce.