Palsa
Bugier mrozowy, Bugor – inaczej palsa
Palsa to niski, owalny, bogaty w lód pagórek, którego rdzeniem jest zamrożony torf i osady mineralne.
Palsy mają zazwyczaj od 0,5 do 10 metrów wysokości i długości dochodzącej do kilkuset metrów. Palsy występują na obszarach nieciągłej zmarzliny, głównie w obszarach okołobiegunowych na półkuli północnej, tj. na terenie północnej Kanady i Alaski, Syberii, północnej Fennoskandii i Islandii.
Często występują w grupach i rozwijają się na warstwie czynnej zmarzliny.
Do uformowania wewnętrznej lodowej soczewki palsy potrzebne są znaczne ilości wody i z tego powodu występują one głównie na terenach bagiennych.
Zazwyczaj są otoczone duża ilością śniegu, ale ich szczyty są wolne od śniegu nawet w środku zimy, bo wiatr przenosi go na stoki i płaskie powierzchnie.
Wydaje się, że palsy przechodzą swoisty cykl rozwojowy, który prowadzi ostatecznie do ich rozmarzania i zapadnięcia. Temu procesowi sprzyja gromadzenie wody wokół pagórków oraz otwarte pęknięcia, które towarzyszą ich wzrostowi.
Palsa – Struktura, © University of Oulu
Palsa, © Dentren
This project (EDU-ARCTIC) has received funding from the European Union’s Horizon 2020 research and innovation programme under grant agreement No 710240. The content of the website is the sole responsibility of the Consortium and it does not represent the opinion of the European Commission, and the Commission is not responsible for any use that might be made of information contained.