Arktyka

Arktyka to najdalej na północ wysunięty region Ziemi, otaczający Biegun Północny. Jego powierzchnia to ok. 45 mln kilometrów kwadratowych, z czego 1/3 to Ocean Arktyczny i otaczające go morza. Na tym obszarze mieszka tylko około 4 milionów ludzi, co czyni Arktykę jednym z najrzadziej zaludnionych fragmentów Ziemi. Około 10% z tej liczby to rdzenni mieszkańcy – narody, które żyją w Arktyce od niepamiętnych czasów.

Ogrom terenu sprawia, że trudno jest wyznaczyć jednoznaczne granice Arktyki. Międzynarodowe organizacje i komitety włączają różne regiony północy do Arktyki według kryteriów kulturowych i środowiskowych. 7 krajów ma swoje części w Arktyce (Norwegia, Szwecja, Finlandia, Dania, Kanada, USA i Rosja), zaś jeden, Islandia, znajduje się w całości w Arktyce.

Życie w Arktyce różni się od życia w innych miejscach na świecie. Największe miasta, jak Murmańsk, Reykjavik albo Tromso, wyglądają podobnie do miast położonych bardziej na południe, ale w Arktyce nie ma takich miast wiele i zwykle są od siebie bardzo oddalone. Wiele osób żyje w małych miasteczkach i osadach rozrzuconych po szerokich połaciach Syberii, Kanady i Skandynawii. Niektórzy rdzenni mieszkańcy osiedlili się w miastach, ale wielu z nich trzyma się tradycyjnych stylów życia, obejmujących np. wypas reniferów. Na najdalszej północy, na Spitsbergenie i w Archipelagu Kanadyjskim, założono stacje naukowe, których zadaniem jest badanie Arktyki i wsparcie naukowców. Wszystkie te miejscowości, niezależnie od rozmiaru, zmagają się z podobnymi problemami: izolacją, ostrym klimatem i problemami ze snem spowodowanymi przez dzień i noc polarne.