Βιομεγέθυνση

Είναι η αύξηση της συγκέντρωσης ενός ρύπου σε ένα συγκεκριμένο τροφικό επίπεδο, από έναν κρίκο μιας τροφικής αλυσίδας σ’ έναν άλλον. Ορισμένες χημικές ουσίες εμφανίζονται, στη μεγαλύτερη οικολογική τους συγκέντρωση, σε αρπακτικά ζώα που βρίσκονται στην κορυφή του τροφικού ιστού.

Η τραγική μαζική δηλητηρίαση του 1950 στη Minamata της Ιαπωνίας είναι το πιο διαβόητο παράδειγμα βιομεγέθυνσης υδραργύρου.

Όταν ο υδράργυρος εισέλθει στη θάλασσα ως απόβλητο υλικό, τα βακτήρια το μετατρέπουν σε μεθυλυδράργυρο ο οποίος εισέρχεται στους μικρούς οργανισμούς, όπως είναι οι γαρίδες. Στη συνέχεια, πολλά από αυτά τα μικρά είδη τρώγονται από μεγάλα είδη ψαριών, τα οποίο λαμβάνουν μεγάλες ποσότητες υδραργύρου, πράγμα που σημαίνει ότι η απορρόφηση μεγαλώνει και η ποσότητα των τοξικών συσσωρεύεται. Τέλος, φτάνει στον καταναλωτή που βρίσκεται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας – τον άνθρωπο, που λαμβάνει τη μεγαλύτερη ποσότητα υδραργύρου, η οποία στην περίπτωση της Minamata είχε ως αποτέλεσμα σοβαρές ασθένειες.

Το εργοστάσιο που βρίσκεται στη Minamata χρησιμοποιούσε υδράργυρο και απέθετε απόβλητα πλούσια σε μεθυλυδράργυρο στον κόλπο, ο οποίος συσσωρεύτηκε στα ψάρια. Πολλοί κάτοικοι της πόλης χρησιμοποιούσαν τα ψάρια ως ένα σημαντικό μέρος της διατροφής τους και δηλητηριάστηκαν. Ο ακριβής αριθμός των νεκρών δεν είναι βέβαιος, αλλά πάνω από χίλιοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πολλοί άλλοι υπέστησαν βλάβες στο νευρικό τους σύστημα.