Παγετοσπηλαιολόγος

Σε έναν πολύ διαφορετικό τομέα της έρευνας της παγετολογίας, υπάρχει μία περιοχή κρυμμένη στα βάθη των παγετώνων, με παγετώδη καλύμματα, φρεάτια και εσωτερικά κανάλια απορροής, παρόμοια με τις καρστικές σπηλιές. Όπως οι καρστικές σπηλιές, έτσι και οι σπηλιές πάγου απαιτούν τη χρήση εξειδικευμένων τεχνικών που προέρχονται από ακραία αθλήματα, όπως η αναρρίχηση και η σπηλαιολογία. Αυτό το τμήμα της παγετολογίας ονομάζεται παγετοσπηλαιολογία. Εντός των πλαισίων των οργανισμών παγετολογίας, υπάρχει η Ομάδα Εργασίας “Σπηλιές και Καρστ παγόβουνων στις πολικές περιοχές”. Οι παγετοσπηλαιολόγοι μελετούν πηγάδια και συστήματα διαδρόμων, στα οποία ρέει το νερό που προέρχεται από την τήξη του πάγου. Η ποσότητα εκροής του νερού που προκύπτει από την διαλυτική διάβρωση έχει μεγάλη σημασία για τον προσδιορισμό του ισοζυγίου μάζας των παγετώνων. Έχει επίσης καθαρά πρακτική σημασία – μεγάλοι παγετώνες, όπου η εκροή νερού λαμβάνει χώρα  καθ ‘όλη τη διάρκεια του έτους, μπορούν να παρέχουν νερό σε οικισμούς, όπως ο παγετώνας Aldegonda στο Spitsbergen, ο οποίος παρέχει νερό στο ρωσικό οικισμό του Barentsburg. Οι παρατηρήσεις των κενών και των ρωγμών στους παγετώνες είναι σημαντικές για τον προσδιορισμό της δυναμικής της παγετώδους κίνησης. Παρόμοιες παρατηρήσεις γίνονται σε πτυχώσεις / στενώσεις σχισμών και παγετωδών καναλιών κατά τη διάρκεια περιόδων που δεν γεμίζουν με νερό. Παρατηρήσεις στις σπηλιές του πάγου – οι οποίες αναπτύχθηκαν κατά την επαφή του παγετώνα και του βραχώδους υποστρώματος – μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε σχετικά με τις διεργασίες διάβρωσης των παγετώνων και του σχηματισμού διαφόρων τύπων παγετωδών αποθέσεων. Πλέον των πολύτιμων επιστημονικών δεδομένων, η παγετοσπηλαιολογία προσφέρει μια μεγάλη οπτική εμπειρία – οι ατμοί και τα παγόβουνα δημιουργούν εντυπωσιακούς σχηματισμούς και η διαφάνεια του πάγου προκαλεί εξαιρετικά οπτικά εφέ στο τεχνητό φως. Η μελέτη ταχέως μεταβαλλόμενων συστημάτων δημιουργεί την αίσθηση μίας συνεχούς εξερεύνησης για κάτι νέο.