Αρκτικός λύκος

Ο αρκτικός λύκος (πολικός λύκος, λευκός λύκος-Canis lupus arctos) είναι υποείδος του γκρίζου λύκου – μικρότερος, αλλά βαρύτερος από τον ευρωπαίο συγγενή του και είναι το μόνο υποείδος λύκου που δεν απειλείται με εξαφάνιση. Οι αρκτικοί λύκοι κατοικούν κυρίως στον Βόρειο Καναδά και στην Αλάσκα, σε ορισμένα μέρη της Γροιλανδίας, στην Ισλανδία και στη Βόρεια Ευρώπη.

Λόγω του υπερβολικού κρύου περιβάλλοντος στο οποίο ζει ο αρκτικός λύκος, έχει λευκή γούνα όλο το χρόνο, κάτι που του επιτρέπει να εναρμονιστεί με το χιονισμένο περιβάλλον γύρω του. Οι αρκτικοί λύκοι έχουν δύο παχιά στρώματα γούνας, ενώ το εξωτερικό στρώμα γίνεται παχύτερο καθώς οι χειμωνιάτικοι μήνες πλησιάζουν.

Το πρώτο στρώμα γούνας βοηθά να σχηματιστεί ένα αδιάβροχο φράγμα για το δέρμα τους. Οι λύκοι περιπλανούνται μεμονωμένοι ή σε αγέλες. Οι αγέλες συνήθως αποτελούνται από ένα ενήλικο αρσενικό, ένα ενήλικο θηλυκό και τους απογόνους τους, και απαρτίζονται συνήθως από 5 έως 8 λύκους. Ο αρκτικός λύκος είναι σαρκοφάγος και η διατροφή του βασίζεται στην αρκτική αλεπού, τον τάρανδο, τον μοσχοφόρο μόσχο, τον αρκτικό λαγό, τους λεμμίνους και τις φώκιες. Κανονικά, μόνο οι κυρίαρχοι αρσενικοί και θηλυκοί αρκτικοί λύκοι αναπαράγονται, εντούτοις σε μεγάλες αγέλες, κάποιοι άλλοι μπορούν επίσης να ζευγαρώσουν. Το θηλυκό γεννά 2 ή 3 μικρά – με γκρίζο τρίχωμα – στα τέλη Μαΐου έως τις αρχές Ιουνίου. Για το μεγαλύτερο μέρος του έτους, το ενδιαίτημα του αρκτικού λύκου καλύπτεται από παχύ στρώμα πάγου. Οι αρκτικοί λύκοι δεν μπορούν να σκάψουν στο παγωμένο έδαφος ώστε να δημιουργήσουν φωλιές και για το λόγο αυτό, καταφεύγουν σε σπηλιές και ανοίγματα ανάμεσα σε δέντρα.

Οι λύκοι μπορούν να διανύσουν έως και 200 ​​χιλιόμετρα σε μια μέρα – και να τρέχουν σε ταχύτητες έως και 65 χλμ. / ώρα.