Το κύτταρο Χάντλεϊ

Ο Άγγλος μετεωρολόγος Τζωρτζ Χάντλεϊ (George Hadley) δημιούργησε την επιστημονική θεωρία του κυττάρου Χάντλεϊ (Hadley cell), το 1735. Οι τροπικές περιοχές λαμβάνουν περισσότερη θερμότητα από την ηλιακή ακτινοβολία από ό, τι ακτινοβολούν πίσω στο διάστημα, και οι πολικές περιοχές ακτινοβολούν περισσότερο από ό, τι λαμβάνουν-επειδή και οι δύο περιοχές έχουν σχεδόν σταθερές θερμοκρασίες.

Ο Hadley θεωρούσε ότι ο θερμός αέρας υψώνεται κοντά στον Ισημερινό, κινείται προς τους πόλους σε μεγάλα υψόμετρα και χάνει τη θερμότητά του στον ψυχρό αέρα που υπάρχει κοντά στους πόλους. Το κύτταρο Hadley είναι ένα μοτίβο ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας μεγάλης κλίμακας στις τροπικές περιοχές το οποίο είναι υπεύθυνο για την παραγωγή ανέμων που ονομάζονται τροπικοί ανατολικοί και αληγείς άνεμοι (trade winds), και προκαλούνται από τον θερμό αέρα που ανεβαίνει στους τροπικούς και κινείται προς τους πόλους και στη συνέχεια ψύχεται, φθίνει και ρέει πίσω προς τον ισημερινό.

Ο μηχανισμός λειτουργίας είναι ο εξής: Ο αέρας διαχωρίζεται και αρχίζει να κινείται τόσο βόρεια όσο και νότια, προς τους πόλους. Όταν φτάσει περίπου στα γεωγραφικά πλάτη 30° Β και 30° Ν, ο αέρας κρυώνει και κατευθύνεται προς το έδαφος σχηματίζοντας μια ζώνη υψηλής βαρομετρικής πίεσης. Καθώς ο αέρας βυθίζεται, γίνεται πιο θερμός και πιο ξηρός. Αυτό δημιουργεί μια περιοχή με χαμηλή νέφωση και χαμηλό ποσοστό βροχοπτώσεων, επομένως η έρημος είναι παρούσα στο τοπίο.

Καθώς αυξάνονται οι παγκόσμιες θερμοκρασίες, η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ των πόλων και του ισημερινού είναι πιθανό να μειωθεί, διευρύνοντας το κύτταρο Hadley. Μια από τις συνέπειες αυτού είναι ότι σε περιοχές μεσαίου γεωγραφικού πλάτους, όπως η Μεσόγειος και οι νοτιοδυτικές ΗΠΑ, είναι πιθανό να παρατηρηθεί αύξηση της πίεσης στη στάθμη της θάλασσας – κάτι το οποίο αντιστοιχεί σε πιο ξηρό κλίμα.