Inwersja termiczna

Stosunkowo cienka warstwa atmosfery, w której normalny spadek temperatury z wysokością zastąpiony jest odwrotnym zjawiskiem – w miarę wzrostu wysokości następuje wzrost temperatury, w wyniku czego ciepłe powietrze znajduje się nad warstwą chłodniejszą. Tworzą się bardzo stabilne profile, bez ruchów konwekcyjnych, czyli bez mieszania się warstw powietrza. W konsekwencji emisje nie przemieszczają się do góry, a zanieczyszczenia mogą pozostać uwięzione blisko powierzchni Ziemi.

Regularna inwersja termiczna w Arktyce spowodowana jest brakiem ogrzewania powierzchni przez Słońce, które pozostaje zimą poza linią horyzontu (noc polarna) i ciągłą utratą ciepła z powierzchni (poprzez emisję promieniowania podczerwonego).

Konsekwencją jest ograniczenie transportu mas ciepłego powietrza, co podwyższa temperaturę powierzchni i przyczynia się do arktycznej amplifikacji.