Lodowcowe zjawiska sejsmiczne
Lodowcowe zjawiska sejsmiczne to umiarkowane wstrząsy podłoża skalnego o magnitudzie do 5 w skali Richtera.
Są one ściśle powiązane z ruchem lodu. Występują tylko w regionach o bardzo wysokich prędkościach przepływu lodu (powyżej kilku km/rok). Mechanizm ich powstawania jest związany między innymi z przemieszczaniem się masywnych fragmentów (intensywne, gwałtowne cielenie) głównie na Grenlandii lub w Antarktyce.
Lodowcowe zjawiska sejsmiczne zdarzają się częściej w miesiącach letnich, gdy trwa topnienie. Co roku stają się coraz częstsze ze względu na zmiany klimatyczne. Woda w stanie ciekłym na dnie lodowca sprawia, że jego ruch jest łatwiejszy i szybszy, co sprzyja lodowcowym zjawiskom sejsmicznym.