Lodowiec

Lodowiec jest to masa lodu naturalnie występująca na lądzie. Aby móc zostać uznanym za lodowiec, obiekt musi przetrwać wiele lat i być zbudowanym z lodu lodowcowego – to jest takiego, który tworzy się na drodze akumulacji i przekształcania śniegu.

Lodowce mają różne kształty i rozmiary. Najmniejsze z nich nie przekraczają 1 km², podczas gdy największe, zwane lądolodami, mogą pokrywać całe kontynenty. Lodowce najczęściej tworzą się w górach, miejscach, gdzie występuje dużo opadów, a temperatury są na tyle niskie, żeby pozwolić śniegowi przetrwać lato. W miarę gromadzenia się śniegu w ciągu kolejnych lat jego najniższe warstwy przekształcają się w firn i później w lód lodowcowy pod wpływem ciśnienia leżącego powyżej śniegu. Proces ten nazywamy metamorfizmem śniegu. Pomimo statycznego wrażenia, jakie sprawiają, lodowce są w ciągłym ruchu. Tak duże masy lodu zachowują się inaczej, niż znana nam kostka lodu. Są one do pewnego stopnia elastyczne, co pozwala lodowcowi spływać pod własnym ciężarem, choć bardzo wolno. Spływ ten powoduje napięcia w masie lodu, które z kolei mogą skutkować pęknięciami i tworzeniem się szczelin.

Lodowce i lądolody to największy światowy rezerwuar słodkiej wody. W wielu regionach świata, szczególnie w południowo-wschodniej Azji  i Ameryce Południowej, ludzkie populacje uzależnione są od wody spływającej z topniejących lodowców. Dostarcza ona wody pitnej, nawadnia pola, a nawet zapewnia energię dzięki hydroelektrowniom. Globalne zmiany klimatu uderzają silnie w lodowce, zagrażając tym społecznościom.