Traktat Antarktyczny

Traktat Antarktyczny jest aktem prawa międzynarodowego regulującym prawny status Antarktyki. Jako że region ten pozbawiony jest rdzennej populacji ludzkiej, państwa prowadzące działalność w Antarktyce stworzyły system praw i traktatów chroniący przyrodę, zapewniający wolność prowadzenia badań naukowych i zabraniający militaryzacji regionu. Antarktyka jest terytorium neutralnym, wspólnie zarządzanym przez sygnatariuszy Traktatu.

Traktat wszedł w życie 12 czerwca 1961 roku, podpisany przez państwa prowadzące wówczas działalność naukową na kontynencie: Argentynę, Australię, Belgię, Chile, Francję, Japonię, Nową Zelandię, Norwegię, RPA, Związek Radziecki, Wielką Brytanię i USA. Obecnie stronami traktatu są 53 państwa (w tym Polska), zaś sam traktat obrósł w dodatkowe regulacje, obejmujące np. zasady ochrony zwierząt czy roślin albo ustalenia dotyczące praktyki funkcjonowania stacji badawczych.