Барнал Гуска

Барнал гуската (Branta leucopsis) се средно (медиум) големи птици (55-70 цм должина, 1-2,25 кг тежина), оваа раса се појавува во три различни популации кои што се размножуваат во, североисточен Гренланд, во Свалбард и во северозападна Русија и Балтичкиот регион, презимувајќи во северозападна Европа. Повеќето се размножуваат во колонии на мали острови.

Двата пола изгледаат исто: црн врат, гради, глава, клун, бело лице и стомаче, црно на бели пердуви на грбот.

Нивната диета се состои од лисја, стебла, корења, мов и семиња.

Барнал гуската создава збложени колонии и мигрира  во стада од стотици заедно. Во сезоната на парење 4-5 јајца се несат. Женката се грижи за јајцата 25 дена.

Во обид да избегнат предатори (како Арктичката лисица), барнал гуската гради седела на клифовите од високите планини. Но, неколку дена откако пилињата ке излезат, тие имаат брутално претставување со надворешниот свет. За да најдат храна и да им се придружат на нивните родители, младите гуски мора да патуваат стотици чекори од нивното седело. Иако тие неможат да летаат, тие генетски се способни да преживеат, благодарејќи на нивната “пердувост”.

Во периодот на средниот век, гледајќи на фактот дека не било забележано нивно размножување, му даде возвишување на митот дека тие всушност одеднаш генерираат од мекотели-школки, дека повремено водата ги донела на брегот  закачени за дрва кои што пловат низ водите. Нивната школка наликува на глава на гуска и е закачено за супстратот  на долг стап кои што на некој начин наликува на вратот на пилето. Заради ова, овие птици беа рачунати како “риби” и би можеле да бидат јадени во Петок.