Poziom amplitudy zerowej
Poziom amplitudy zerowej to głębokość liczona od powierzchni gruntu, gdzie ustają wahania temperatury wieloletniej zmarzliny.
W zmarzlinie górna warstwa znana jako „warstwa czynna”, podlega na zmianę topnieniu i zamarzaniu przez cały rok. Pod tą warstwą, temperatura spada poniżej 0°C, a zatem grunt jest stale zamrożony. Idąc dalej w głąb gruntu, roczne wahania temperatur stają się coraz mniejsze i wreszcie poniżej określonego poziomu temperatura pozostaje stała w ciągu całego roku. Punkt, w którym roczna zmienność temperatury jest mniejsza niż 0,1°C jest definiowany poziom amplitudy zerowej.
Głębokość tego punktu może się wahać między 10 a 20 metrów pod powierzchnią, zależy to od warunków klimatycznych i rodzaju osadów. Poniżej poziomu amplitudy zerowej temperatura stopniowo wzrasta wraz ze wzrostem głębokości, co spowodowane jest oddziaływaniem ciepła geotermalnego, i na pewnym poziomie ponowne wzrasta powyżej 0°, co wyznacza dolną granicę (spąg) zmarzliny.