Zjawiska krasowe

Część skał budujących skorupę ziemską podlega rozpuszczaniu przez wodę.
Należą do nich m.in.

• sól kamienna
• gips
• anhydryt.

Skały, które zawierają węglan wapnia (wapienie, margle, dolomity) są także rozpuszczane, ale w procesie tym, oprócz wody bierze także udział dwutlenek węgla.

Ogół zjawisk polegający na rozpuszczaniu skał przez wodę nazywamy zjawiskami krasowymi. Szczególnym przykładem krasu są zjawiska zachodzące z lodzie (kras lodowcowy, kriokras). Mechanizm rozpuszczania różnych rodzajów skał oraz lodu różni się od siebie, ale cechą wspólną wszystkich zjawisk krasowych, są powstałe formy krasu powierzchniowego i podziemnego.

Skały zawierające węglan wapnia (CaCO3) to wapienie, margle, dolomity. Wody opadowe łączą się z zawartym w atmosferze dwutlenkiem węgla (CO2) tworząc słaby kwas węglowy.

H₂O + CO₂ → H₂CO₃

Kwas węglowy rozpuszcza skały węglanowe, zgodnie z poniższym równaniem chemicznym:

CaCO₃ + H₂CO₃ → Ca(HCO₃)₂

Wymywany w ten sposób węglan wapnia powoduje powstawanie w skałach erozyjnych form krasowych (żłobki i żebra, lejki, jaskinie, korytarze, kominy).

Rozpuszczony węglan wapnia może ponownie wytrącać się tworząc takie formy, jak:

• stalaktyty
• stalagmity
• stalagnaty
• draperie.