Fulmarët

Fulmar (Fulmarus i akullt) ka një pamje të ngjashme me pulëbardhat, por është e lidhur ngushtë me albatroset. Këto zogj janë lehtësisht të identifikueshëm nga hunda e spikatur, tuba në krye të sqepit të tyre. Fulmarët verior ushqehet në Aleutianët dhe në brigjet dhe ishujt e Alaskës dhe Arktikut Kanadez. Kalon dimrin në det, në Oqeanin Paqësor në jug të Kalifornisë dhe Gadishullit Baja dhe në Oqeanin Atlantik në jug të Karolinës së Veriut; gjendetn gjithashtu në Euroazinë veriore. Fulmari fluturon mbi detin me krahët karakteristikë të drejtë, të ngurtë, me krahë të cekët, rrëshqitës dhe të anuar për të treguar pjesën e poshme të tij të bardhë, pastaj pjesët e sipërme gri.

Fulmarët janë pelagikë (që do të thotë se jetojnë tërësisht në det) përveç muajve të tyre të mbarështimit. Ata do të hanë pothuajse çdo gjë; ushqimet e tyre natyrale janë peshqit e vogjël kallamar dhe krustace; por shpesh marrin mbeturinat e anijeve (mbeturinat e peshqve) në folet në koloni në shkëmbinjt oqeanik. Ata u bënë shumë të shumtë në ujërat e Atlantikut të Veriut, ndoshta për shkak të rritjes së mbeturinave të disponueshme nga peshkarexha që hidhnin peshq në det. Norvegjezët i quanin “ghouls foul” për vajin e tyre të stomakut, por ky tipar evolucionar është edhe një taktikë mbrojtëse dhe një burim energjie në mes të fluturimit. Flmars do të pështyjnë vaj që mban erë të peshkut në çdo gjë (ose kujtdo) që i afrohet shumë folesë së tyre. Nëse vaji fulmar arrin në rrobat tuaja, aroma qëndron atje, pa marrë parasysh se sa shpesh i lani ato.

Fulmarët kanë nivele tepër të mëdha dhe qendra shumë të zhvilluara të olfakteve (pjesa e trurit që merret me ndjenjën e aromës). Ata mund nuhasin erë vajra peshku deri në 25 kilometra.