Pogoda kosmiczna

Pogoda kosmiczna to zbiór procesów fizycznych, poczynając od Słońca, i ostatecznie wpływających na ludzką działalność na Ziemi i w kosmosie. Powierzchnia Słońca wyrzuca gaz i cząstki w kosmos, generując tzw. wiatr słoneczny. Największy wpływ na pogodę kosmiczną mają nagłe wybuchy struktur plazmy i pola magnetycznego z atmosfery Słońca, zwane koronalnymi wyrzutami masy (CME) wraz z nagłymi wybuchami promieniowania lub rozbłyskami słonecznymi.

Te zmienne warunki na Słońcu i w przestrzeni mogą wpływać na wydajność technologii, których używamy na Ziemi. Poza wyzwalaniem pięknych zórz, burze słoneczne mogą uszkadzać satelity, zakłócać sieci energetyczne i systemy elektryczne, działanie telefonów komórkowych, a nawet wpływać negatywnie na migracje zwierząt. Mogą nawet zagrozić astronautom i wysoko latającym samolotom.

Najbardziej znaczącym zarejestrowanym przykładem szkodliwego działania pogody kosmicznej była tak zwana „Burza słoneczna w 1859 roku”, wywołana przez uwolnienie przez Słońce potężnej energii magnetycznej (CME). W dniach 28 sierpnia – 2 września nocne niebo się rozświetliło, systemy telegraficzne przestały działań, maszyny straciły zasilanie, miały miejsce pożary i porażenia elektryczne.