Strefa subarktyczna

Strefa subarktyczna to region na półkuli północnej,  położony bezpośrednio na południe od Arktyki i obejmujący znaczną część Alaski, Kanady, Islandii, Skandynawii, Syberii, i Wysp Szetlandzkich. Regiony subarktyczne znajdują się pomiędzy 50 ° N i 70 ° N szerokości geograficznej, w zależności od lokalnego klimatu.
Średnie temperatury wynoszą powyżej 10° C (50° F) przez co najmniej jeden i co najwyżej trzy miesiące w roku.  Roślinność strefy subarktycznej to najczęściej tajga. Rolnictwo jest ograniczone głównie do hodowli zwierząt, choć w niektórych obszarach można uprawiać np. jęczmień. Wśród dużych ssaków żyjących w strefie subarktycznej wymienić można łosie, niedźwiedzie, renifery, wilki.

Obszary subarktyczne Kanady i Syberii są bardzo bogate w cenne surowce mineralne, zwłaszcza nikiel, molibden, kobalt, ołów, cynk i uran.
Z wyjątkiem obszarów omywanych przez ciepłe prądy oceaniczne, prawie zawsze występuje tu wieloletnia zmarzlina, z uwagi na bardzo mroźne zimy.