Rosomak

Rosomak (Gulo gulo) zamieszkuje tajgę i tundrę w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Wyglądem przypomina hybrydę niedźwiedzia i wilka, ale w rzeczywistości jest największym lądowym członkiem rodziny łasicowatych. Jest to prawdopodobnie najmniej znany gatunek spośród wszystkich dużych drapieżników lądowych. To agresywne zwierzę o wielkiej sile, odwadze, umiejętności przetrwania i wytrwałości – odnotowano wiele przypadków udanej konfrontacji rosomaka z dużymi i silniejszymi drapieżnikami, takimi jak niedźwiedź czy stado wilków.

Rosomak jest dobrym pływakiem, z łatwością wspina się również na drzewa. Zimą nie hibernuje, ale funkcjonuje w naprzemiennych 4-godzinnych cyklach aktywności i snu. Silne szczęki połączone z ostrymi zębami pozwalają kruszyć nawet duże kości i zamrożone mięso. W tunelach pod śniegiem rosomaki gromadzą zapasy żywności, do których wracają nawet po 6 miesiącach.

Futro rosomaka jest bardzo grube, ciepłe, tłuste i hydrofobowe, co niegdyś czyniło z nich cenną zdobycz myśliwych. Rosomak może czasami „kraść jedzenie” – odpędzać drapieżniki od upolowanej przez nie ofiary. Wydziela wówczas nieprzyjemny zapach, stąd jest często nazywany „niedźwiedzim skunksem”. Terytoria zajmowane przez osobniki męskie i żeńskie nakładają się na siebie, rosomaki utrzymują silne więzi rodzinne. Rosomak-ojciec zachowuje kontakt ze swoim potomstwem, nawet kiedy osiągnie ono już samodzielność.