Długopłetwiec oceaniczny

Długopłetwiec oceaniczny (Megaptera novaeangliae) jest blisko spokrewniony z innymi gatunkami płetwalowatych, ale ma cechy na tyle odrębne, by stanowić osobny rodzaj Megaptera, co oznacza „gigantyczne skrzydła”. Nazwa nawiązuje do ogromnych płetw blisko głowy, które są jedną z głównych cech tego wieloryba.

Długopłetwiec jest również dużo bardziej krępy niż inne płetwalowate i ma charakterystyczny brodawkowaty nos. Może osiągać do 17 m długości i 40 ton wagi, więc jest krótszy, ale cięższy niż np. płetwal czerniakowaty.

Wieloryby te występują w oceanach całej planety. Większość z nich migruje w zimie do cieplejszych wód, takich jak u wybrzeży Karaibów.

Odbudowa populacji długopłetwca to powolny proces, co jest zrozumiałe u tak dużego i wolno rosnącego zwierzęcia. Jednak w ostatnich latach ich liczba zwiększała się aż o 12% rocznie. Długopłetwce znów stały się dość powszechne, np. w islandzkich wodach, ku przyjemności obserwatorów wielorybów.

Szacuje się, że liczebność populacji wynosi około 14 000 osobników, co jest prawdopodobnie zbliżone do stanu przed rozpoczęciem intensywnych połowów tych wielorybów.