Κρατήρας Batagaika

Ο κρατήρας Batagaika είναι ένας λάκκος θερμοκάρστ (thermokarst), μια μεγάλη καθίζηση, η μεγαλύτερη του είδους: σχεδόν 1 χλμ πλάτος και 86 μ. βάθος και αναπτύσσεται γρήγορα. Βρίσκεται στη Σιβηρία, περίπου 660 χμ. βόρειο-ανατολικά της πρωτεύουσας της περιοχής Yakutsk, και βρίσκεται δίπλα στο χωριό Batagai, στην περιοχή Verkhoyansk.

Από τους ντόπιους αναφέρεται συχνά ως “η πόρτα στην κόλαση”.

Η αφορμή που οδήγησε στη δημιουργία του κρατήρα ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960. Ως αποτέλεσμα της ταχείας αποψίλωσης, το έδαφος δεν ήταν πλέον σκιασμένο από δέντρα το καλοκαίρι, με αποτέλεσμα το ηλιακό φως να θερμαίνει αργά το έδαφος χωρίς να υπάρχει διαπνοή από τα δέντρα που να ψύχει την επιφάνεια. Ο συνδυασμός λιγότερης σκίασης και ασθενέστερης διαπνοής οδήγησε στη θέρμανση της επιφάνειας του εδάφους. Το στρώμα του εδάφους ακριβώς πάνω από το μόνιμα παγωμένο έδαφος (permafrost) άρχισε να ζεσταίνεται και το ίδιο το permafrost άρχισε να αποψύχεται. Μόλις ξεκίνησε αυτή η διαδικασία κι ο πάγος εκτέθηκε σε υψηλότερες θερμοκρασίες, το φαινόμενο κλιμακώθηκε.

Ο κρατήρας Batagaika αποκαλύπτει τεράστιες περιοχές θαμμένου μόνιμα παγωμένου εδάφους (permafrost), μερικές από τις οποίες σχηματίστηκαν για πρώτη φορά πριν από χιλιάδες χρόνια.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο εκτεθειμένος πάγος και το έδαφος κατά μήκος των ακρών του κρατήρα θα μπορούσαν να ανέλθουν μέχρι 200.000 χρόνια γεωλογικής και βιολογικής ιστορίας.

Η Batagaika αποκάλυψε την ύπαρξη ορισμένων ζώων από τότε που άρχισε να αναπτύσσεται, πιθανότατα στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Ζώα όπως το Equus lenensis (πλειστόκαινο άλογο) και το Bison priscus (προϊστορικός βίσονας της στέπας), αποκαλύφθηκαν στο αποψυχθέν έδαφος, καθώς επίσης και ανάμικτα απομεινάρια λιονταριών των σπηλαίων και λύκων.