Zawłotnia śnieżna

Mimo niskich temperatur, niskiego pH, bardzo ograniczonego dostępu do składników odżywczych, w śniegu pojawia się ponad 60 gatunków glonów. Najczęściej to wiciowiec – zielenica Chlamydomonas nivalis, czyli zawłotnia śnieżna, która nadaje pokrywie śnieżnej charakterystyczny, różowy kolor. Zjawisko to nazywa się „śniegiem arbuzowym” lub „krwawym śniegiem”.

„Śnieg arbuzowy” tworzy się, gdy śniegi topią się pod wpływem promieniowania słonecznego. Mówi się, że nie tylko barwą przypomina arbuza, ale ma też podobny, słodkawy zapach.

Pod wpływem dużej dawki promieniowania zielenice produkują naturalny rodzaj ochrony przeciwsłonecznej (czerwone karotenoidy), które nadają pokrywie śnieżnej różową barwę. Śnieg staje się ciemniejszy i szybciej się topi, glony zmieniają bowiem jego albedo (spadek albedo o 13% w stosunku do czystego arktycznego śniegu). Uruchamia to sprzężenie zwrotne (więcej topnienia śniegu, więcej zakwitów glonów, ciemniejszą powierzchnię, obniżone albedo, wyższa temperatura, więcej topniejącego śniegu).

Zdjęcie: Piotr Andryszczak, okolice Polskiej Stacji Polarnej (Gangpasset)