Иселенички птици

Миграцијата е регуларното движење на животните меѓу простори каде живеат во различни периоди од годината. Околу 5 милиони земни птици мигрираат секоја година од Европа и Азија најчесто во Африка. Многу видови на птици мигрираат околу истите патишта, следејќи ги физичките карактеристики, како: бреговите линии, планински венци и речните долини. Патиштата каде што голем број птици патуваат се нарекуваат летечки патишта.

Најчестата причина за миграција за одреден временски период е да ги искористат ресурсите на храна, засолниште и вода што зависат од сезоните. Миграциите исто така можат да се случат и во различни фази од животот. Некогаш одбраната дестинација е побезбедна за младите поради помалиот број на предатори или повеќете засолништа. Во други случаи, дестинацијата е побезбедна бидејќи на животното му е потребен друг тип на живеалиште кога е младо, отколку кога е постаро.

Миграцијата значи неколку недели или месеци од патување, што може да значи поминување еколошки бариери како планини, мориња и пустини. Птиците мораат да се соочат и да решат бројни физиолошки и еколошки проблеми, како потребните количини енергија за продолжениот лет и наоѓање погодни места за одмор за време на патот. Голем проблем е и грижата за ориентацијата и навигацијата: возрасните иселенички птици се веќе запознати со патот и зимувачките навики што им дозволиле да преживеат во претходните години, но младите птици мигрирајќи за прв пат треба да пристигнат до специфичното место за зимување што им е непознато. Птиците имаат вонредни навигациски вештини, сеуште целосно непознати, базирајќи се на визуелни (Сонцето, поларизација на светлина, конфигурација на ѕвездите) и не визуелни (магнетното поле) внатрешни компас системи. Исто така имаат силна генетичка компонента за миграцијата во смисла на тајминг и пат, но ова може да биде модифицирано од влијанија на средината.

Иселеничките птици може тешко да бидат погодени кога се најранливи. После долгите патувањa се соочуваат со безброј опасности. Вклучувајќи го уништувањето и деградацијата на живеалиштата, губењето на критични локации за одмор како мочуриштата на бреговите, илегалното убивање, труење, загадување и судирот со лошо лоцирани инфраструктурни објекти, како далноводи и ветерници.

Како резултат на тоа, повеќе од 40% од видовите иселенички птици се во опаѓање, а повеќе од 200 се веќе класифицирани како глобално загрозени.

Арктичкиот терн е популарна иселеничка птица и држи рекорд за миграција на најголема далечина.