Psy zaprzęgowe

Psie zaprzęgi były wykorzystywane od zarania dziejów, archeologiczne ich ślady mają ponad 4000 lat. Niektórzy antropologowie sugerują, że zamieszkanie Arktyki i przetrwanie człowieka w tym regionie nie byłyby możliwe bez psów. Według archeologów psie zaprzęgi zostały wynalezione przez Eskimosów w północnych częściach Kanady, a następnie szybko rozpowszechniły się w regionie. Dawne zaprzęgi nie przypominały dzisiejszych – zazwyczaj pojedynczy pies ciągnął niewielki ładunek (np. opał).

Najbardziej popularne rasy psów zaprzęgowych to obecnie:

• Siberian husky
• Alaskan Husky
• Alaskan Malamute
• Kanadyjski pies eskimoski
• Pies grenlandzki
• Samojed

Członkowie stada dzielą się na 4 kategorie, w zależności od ich pozycji w zaprzęgu.

Każdy zaprzęg ma psa prowadzącego (LEAD) – przewodnika lub dwóch. Są szybkie i inteligentne, wyznaczają tempo i kierują stadem.

Bezpośrednio za głównymi psami są SWING, pełnią ważną rolę przy zakrętach. WHEEL, największe i najsilniejsze, biegną na końcu. Pozostałe psy, biegnące w środku, to TEAM.

W dzisiejszych czasach psy zaprzęgowe są używane do uprawiania sportów zimowych (wyścigów). Najbardziej znanym wyścigiem długodystansowym jest Iditarod (Alaska), znany również jako „Ostatni Wielki Wyścig na Ziemi”. Trasa biegnie przez ostre góry, zamarznięte rzeki, gęste lasy i wyludnioną tundrę. Każdy zespół 12-16 psów musi pokonać trasę z Anchorage aż do Nome.