Mak svalbardzki

Roślina (Papaver dahlianum) jest powszechnie nazywana „makiem svalbardzkim”, ponieważ występuje głównie na Svalbardzie i częściowo w północno-wschodniej Grenlandii i północnej części Norwegii. Ma białe i żółte kwiaty i rośnie na wysokość 25 cm. Pojedyncza roślina może wytworzyć do 10 kwiatów, a każdy z nich 40 lub więcej nasion. Mak svalbardzki zazwyczaj występuje na kamienistych terenach, ale to nie klimat Arktyki ani warunki pogodowe z silnymi wiatrami są dla niego największym zagrożeniem. Stanowią je renifery i ptaki, głównie śnieguły, które żerują na roślinach, znacznie zmniejszając możliwość rozsiewania nasion.

Mak svalbardzki wytworzył kilka przystosowań do zimnego klimatu. Łodyga rośliny jest pokryta niewielkimi włoskami, które zatrzymują ciepło. Natomiast kwiaty, skierowane ku słońcu, mogą się poruszać wraz z jego wędrówką po niebie – dzięki temu roślina może maksymalnie wykorzystać energię słoneczną podczas krótkiego okresu wegetacyjnego.