Niedźwiedź polarny
Contents
Opis
Niedźwiedź polarny (łac. Ursus maritimus) występuje na obszarze Arktyki poza granicą koła podbiegunowego na terytorium Kanady, Alaski, Grenlandii, Rosji oraz na obszarach pokrytych lodem morskim w okolicy bieguna północnego. Nie zapada w sen zimowy, przebywa głównie na obszarach występowania lodu morskiego, który ułatwia mu przemieszczanie się oraz polowanie na foki, głównie nerpy (foki obrączkowane) i foki wąsate. Latem, kiedy obszary arktycznego lodu się kurczą, przebywa w strefie przybrzeżnej. Samce mogą ważyć do 700 kg, samice są o połowę lżejsze, a ich waga dochodzi do 350 kg.
Po okresie godowym w kwietniu i maju, młode rodzą się w jamie śnieżnej w grudniu i styczniu. Na wiosnę opuszczają schronienie, a z matką przebywają przez ok. 2 lata.
Rodzina niedźwiedziowatych
Należą do niej m.in. głównie mięsożerny niedźwiedź polarny, roślinożerna panda wielka i niedźwiedź brunatny, który żywi się pokarmem mięsnym i roślinnym. Linie ewolucyjne niedźwiedzia polarnego i brunatnego rozdzieliły się 500 tys. lat temu, kiedy nastąpiło ponowne ochłodzenie klimatu i część populacji niedźwiedzi brunatnych pozostała na obszarach położonych dalej na północ.
Przystosowanie do klimatu Arktyki
Klimat Arktyki z długą i mroźną zimą oraz zjawiskiem nocy polarnej wykształcił u niedźwiedzi polarnych różne cechy, które umożliwiają im przetrwanie. Świetny węch i długa szyja zakończona wąską głową ułatwia im polowanie na foki ukryte pod lodem. Dzięki szerokim łapom pokrytym futrem i odpowiednim zakrzywieniu pazurów nie zapadają się w śniegu, ani nie ślizgają po lodzie. Rezerwy tłuszczu umożliwiają im poszczenie przez kilka miesięcy, kiedy pokarmu jest mało, a brak lodu morskiego uniemożliwia polowanie na foki.
Zagrożenia i ochrona
Zanieczyszczenie środowiska, polowania, działalność człowieka o charakterze gospodarczym (np. wydobycie ropy), a także postępujące topnienie lodu morskiego na obszarze Arktyki stanowią zagrożenie dla niedźwiedzi polarnych.
W 1973 roku Kanada, Dania, Norwegia, ZSRR i USA podpisały Międzynarodowe Porozumienie o Ochronie Niedźwiedzi Polarnych. Obecnie podejmuje się wiele działań mających na celu ochronę tego gatunku.
Ciekawostki
Naukowcy pracujący w Norweskim Instytucie Polarnym wraz z działaczami organizacji WWF śledzą wędrówki niedźwiedzi polarnych na obszarze archipelagu Svalbard. Umożliwiają to obroże z lokalizatorem GPS, które zakłada się zwierzętom.
Również polscy naukowcy pracujący w Polskiej Stacji Polarnej Hornsund na Spitsbergenie co roku prowadzą statystyki odwiedzin niedźwiedzi polarnych w okolicy stacji.
- Niedźwiedź polarny – Svalbard (Andy Brunner)
- Niedźwiedź polarny w okolicy Polskiej Stacji Polarnej Hornsund na Spitsbergenie (Piotr Andryszczak)





This project (EDU-ARCTIC) has received funding from the European Union’s Horizon 2020 research and innovation programme under grant agreement No 710240. The content of the website is the sole responsibility of the Consortium and it does not represent the opinion of the European Commission, and the Commission is not responsible for any use that might be made of information contained.